قایق تو به کجا بسته شده؟!
افکار ما به هر سمت و سویی که باشند ما را به همان خواهند رساند.
دیر یا زود بودن آن بستگی به تلاش ما دارد.
اما جهت دهی مسیر به افکار ما برمی گردد.
نیمه شبی چندنفر به قایق‌سواری رفتند و مدت زیادی پارو زدند ، سپیده که زد گفتند چقدر رفته‌ایم؟
تمام شب را پارو زده بودند اما دیدند درست در همان جایی هستند که شب پیش بودند.
آنان تمام شب را پارو زده بودند، ولی یادشان رفته بود طناب قایق را از ساحل باز کنند در اقیانوس بی پایان هستی.
انسانی که قایقش را از ساحلِ باورها و افکار غلط باز نکرده باشد هر چقدر هم که رنج ببرد به هیچ کجا نخواهد رسید.
قایق تو به کجا بسته شده ، به افکارت؟ به ناامیدی هایت؟
به ترس ها و نگرانی هایت؟
به گذشته ات؟
جهت افکارت را مشخص کن!
گاهی راهی که رفته ای بازگشتی نخواهد داشت و تو می مانی و یک عمر راه رفته بیهوده!
درباره این سایت